We zijn erbij..... Fjoertoer 2012

Vandaag om 11.11 uur ging de inschrijving open voor de Fjoertoer 2012. Om precies 11.16 uur had ik de inschrijvingen voor Aartje en mij afgerond. Dit jaar waren we op tijd en hopen we net zo enthousiast terug te komen van Terschelling als vele andere wandelaars. (Naschrift: na 20 minuten had de inschrijving zijn limiet behaald van 3000 deelnemers)

Wat is de Fjoertoer:

‘Toer’, zo noemen de Terschellingers hun Brandaris, al eeuwenlang een vertrouwd baken voor de scheepvaart. Bovenop de Brandaris brandt het vuur dat licht geeft, oftewel het ‘fjoer’. De ‘Fjoertoer’ houdt in: een tocht langs bakens van vuur, op weg naar de Brandaris. De Fjoertoer leidt de deelnemers langs de prachtige natuur van het eiland, door de polder, de bossen, de duinen en natuurlijk over het strand. Eilander kunstenaars zorgen onderweg voor verrassende en bijzondere vuur- en lichteffecten, die de wandelaars in de nachtelijke duisternis de juiste koers wijzen. En uiteraard ontbreken ook de aloude kampvuren niet.

Door de Vallei van La Houille - Gedinne

03-11-2011 **** Voor vandaag hadden we weer een tochtje op het programma staan. Het was de GPS-tocht vanuit Gedinne, wat zo'n 20 km. vanaf ons vakantieadres ligt. Een wandeling door de vallei van La Houille. De start is bij de kerk en deze was snel gevonden. Even door Gedinne en dan komen we aan bij La Houille, hier nog een smal stroompje. De gemeente Gedinne telt ca. 4500 inwoners, de plaats zelf ruim 1100. We wandelen door het natuurgebied en volgen de rivier, dit natuurgebied is een smalle strook wat het landelijke gebied richting Vencimont doorkruist. We komen langs mooie rotspartijen, ook langs 'La Tête de Chien' (Hondekop). Af en toe steken we door middel van smalle bruggetjes de rivier over, die intussen al een aardige breedte heeft aangenomen. Een tocht met veel afwisseling. We trekken door het dorp Vencimont (499 inw.), om dan de bossen (Bois de Defoi) in te gaan, daar genieten we van de mooie herfstkleuren, maar we moeten ook flink klimmen. Het laatst gedeelte van de tocht is meer landelijk, waarbij we door Sart-Custinne, een dorpje met nog geen 200 inwoners. Vanaf hier wandelen we terug naar Gedinne, vlak voor het eind krijgen we iets regen, maar de dag kan al niet meer stuk. In Gedinne gaan we naar de' Office du Toerisme' (VVV), en laten daar onze wandelboekjes voorzien van een stempel.

Deze week hebben we weer een gebied leren kennen, waar we zeker naar terug keren om te wandelen. Dit nog zeer natuurlijke deel van België, met zijn uitgestrekte bossen, riviertjes en valleien en met kleine Waalse dorpen, willen we verder verkennen. Met de GPS, wandelkaart en rugzak, is het hier goed vertoeven.

Tocht langs Legende en Geschiedenis - Laforet

01-11-2011 **** Vandaag hebben we een GPS-tocht gedaan , die bijna langs ons vakantiehuisje in Laforêt kwam, dus konden we de auto laten staan en meteen beginnen te wandelen. We zijn een week op vakantie in Laforêt(Vresse-sur-Semois). De rivier de Semois stroomt voor ons huisje langs, volgens kenners zitten we in de mooiste vallei van de Belgische Ardennen. Tijdens de tocht kregen we aardig wat klimmetjes te verwerken, waar we bij het plaatsje Membre een erg steile afdaling moesten doen van ca. 150 meter. Blij waren met onze stokken, maar ook met de bomen die we tegen kwamen. Het uitzicht was meer dan de moeite waard, de tocht voerde ons door Laforêt, Membre en Vresse-sur-Semois weer terug naar Laforêt

Laforêt is één van de zeldzame dorpen in het zuiden van de Ardennen dat het typisch karakter van de oude dorpen bewaard heeft. de oude boerderijtjes, die zelfs na restauratie, de oorspronkelijke indeling behouden hebben : woning, stal en schuur. Tevens is het eveneens het dorp van de marionetten dank zij het theater Pinocchio, enig in zijn soort in de provincie van Namen. Hier komen alle legendarische figuren van de Ardennen samen. De beroemde "Pont de Claies", is een rustieke brug van gevlochten panelen van beukentakken waarvan de broze pijlers gewoon op de rivierbedding rusten. Deze brug is er alleen in de zomer. Wij zaten zo'n 100 meter vanaf de plaats waar de brug de rivier oversteekt. Het dorpje Membre heeft zich langs de Romeinse weg Reims-Keulen ontwikkeld, in het centrum van een brede meander met hoge beboste kammen en waarop het uitkijkpunt van Saloru een opmerkelijk panorama aanbiedt. Vresse-sur-Semois , het "Centre d'Interpretation de l'Art" van Vresse, getuige van Vresse, het kunstenaarsdorp. Verderop kun je de locomotief "Le Belge", een trouwe reproductie in hout van de eerste locomotief die in 1835 de werkplaatsen van Cockerill verliet.

Al met al hebben we een mooie wandeling gedaan en hebben we een eerste wandelende kennismaking gehad met een schitterende omgeving. We hebben genoten van de rust die de Ardennen en Wallonië uitstralen. En zoals gewoonlijk onze boekjes laten stempelen bij de plaatselijke VVV. (Klik op foto voor serie)